MyBooks.club
Все категории

Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

На сайте mybooks.club вы можете бесплатно читать книги онлайн без регистрации, включая Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное. Жанр: Иронический детектив издательство -,. Доступна полная версия книги с кратким содержанием для предварительного ознакомления, аннотацией (предисловием), рецензиями от других читателей и их экспертным мнением.
Кроме того, на сайте mybooks.club вы найдете множество новинок, которые стоит прочитать.

Название:
Wszystko czerwone / Всё красное
Автор
Издательство:
-
ISBN:
-
Год:
-
Дата добавления:
7 февраль 2019
Количество просмотров:
105
Читать онлайн
Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное

Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное краткое содержание

Joanna Chmielewska - Wszystko czerwone / Всё красное - описание и краткое содержание, автор Joanna Chmielewska, читайте бесплатно онлайн на сайте электронной библиотеки mybooks.club
Билингва. Польский язык с Иоанной Хмелевской. Метод чтения Ильи Франка.В книге предлагается произведение Иоанны Хмелевской "Все красное", адаптированное (без упрощения текста оригинала) по методу Ильи Франка Уникальность метода заключается в том, что запоминание слов и выражений происходит за счет их повторяемости, без заучивания и необходимости использовать словарь. Пособие способствует эффективному освоению языка, может служить дополнением к учебной программе. Предназначено для студентов, для изучающих польский язык самостоятельно, а также для всех интересующихся польской культурой.

Wszystko czerwone / Всё красное читать онлайн бесплатно

Wszystko czerwone / Всё красное - читать книгу онлайн бесплатно, автор Joanna Chmielewska

— Ciekawe, dlaczego lazł przez żywopłot (интересно, почему он лез через живую изгородь), zamiast wyskoczyć na ulicę (вместо того, чтобы выскочить на улицу) — powiedziała Alicja podejrzliwie (сказала Алиция подозрительно).

— Zdaje się, że chciał (наверное, он /так/ хотел) — odparła Anita z nagłym ożywieniem (ответила Алиция с внезапным оживлением). — Mam wrażenie (у меня такое впечатление), że w tym miejscu (что на этом/том месте), gdzie potem was zobaczyłam (где я потом вас увидела), coś się pokazało i zniknęło (что-то показалось и исчезло).

— Myślisz (ты думаешь), że wystawił łeb (что он высунул башку), zobaczył ciebie i cofnął się (увидел тебя и отступил = спрятался)?

— Myślę (я думаю), że wystawił nawet więcej niż łeb (что он высунул даже больше, чем башку) i rzeczywiście się cofnął (и действительно отступил). Ja się nie ukrywałam (я не пряталась). Pewnie go zaskoczyło (наверное, его удивило) …


— Ciekawe, dlaczego wyrzucił pistolet — powiedział w zamyśleniu.

— Pewnie wcale nie wyrzucił. mógł mu wypaść, jak przełaził przez żywopłot.

— Powinien go mieć na szelkach — powiedziała Anita, schylając się pod gałęzią. — Wszyscy szanujący się mordercy noszą pistolety na szelkach. Może mu pękły szelki?

— Ciekawe, dlaczego lazł przez żywopłot, zamiast wyskoczyć na ulicę — powiedziała Alicja podejrzliwie.

— Zdaje się, że chciał — odparła Anita z nagłym ożywieniem. — Mam wrażenie, że w tym miejscu, gdzie potem was zobaczyłam, coś się pokazało i zniknęło.

— Myślisz, że wystawił łeb, zobaczył ciebie i cofnął się?

— Myślę, że wystawił nawet więcej niż łeb i rzeczywiście się cofnął. Ja się nie ukrywałam. Pewnie go zaskoczyło…


W drzwiach tarasu (в дверях террасы) stał w najwyższym stopniu rozwścieczony Bobuś w piżamie (стоял страшно разъяренный Бобусь в пижаме; w najwyższym stopniu — в самой высокой степени), trzymając się za głowę (держась за голову).

— To jest niemożliwe (это невозможно), co tu się wyprawia (что тут творится)! — powiedział z irytacją (сказал он раздраженно). — Dom wariatów (сумасшедший дом; wariat — сумасшедший)! Wiesz, Alicja (знаешь, Алиция), że doprawdy nie posądzałem cię o dowcipy (я, на самом деле, не подозревал, что ты способна на шутки; posąszać o coś — подозревать в чем-л.) na tym poziomie (та этом/таком уровне)! Jak tak dalej pójdzie (как/если дальше так пойдет), naprawdę będziemy zmuszeni wyjechać (мы действительно будем вынуждены уехать).


W drzwiach tarasu stał w najwyższym stopniu rozwścieczony Bobuś w piżamie, trzymając się za głowę.

— To jest niemożliwe, co tu się wyprawia! — powiedział z irytacją. — Dom wariatów! Wiesz, Alicja, że doprawdy nie posądzałem cię o dowcipy na tym poziomie! Jak tak dalej pójdzie, naprawdę będziemy zmuszeni wyjechać.


— O Boże (о, Боже)! — szepnęła za mną Zosia (шепнула за мной Зося) tonem pełnym nadziei (тоном, полным надежды). — Nie wierzę w takie szczęście (я не верю в такое счастье) …!

— Paweł, ładuj się do następnej dziury (Павел, лезь в следующую дыру)! — szepnęłam stanowczo (решительно шепнула я), odwracając się do idącego z tyłu Pawła (поворачиваясь к идущему/подходящему сзади Павла).

— Kiedy drugiej chyba nie ma (когда другой, похоже, нет) — odszepnął zmartwiony Paweł (ответил шепотом огорченный Павел). — A jeśli nawet jest (а даже если есть), to ja nie wiem gdzie (то я не знаю, где).

— Może warto wykopać (может, стоит выкопать) …?

— To jest wprost chuligaństwo (это просто = настоящее хулиганство)! — mówił Bobuś (говорил Бобусь), płonąc oburzeniem (пылая от возмущения). — Kika się szalenie zdenerwowała (Кика безумно расстроилась)!


— O Boże! — szepnęła za mną Zosia tonem pełnym nadziei. — Nie wierzę w takie szczęście…!

— Paweł, ładuj się do następnej dziury! — szepnęłam stanowczo, odwracając się do idącego z tyłu Pawła.

— Kiedy drugiej chyba nie ma — odszepnął zmartwiony Paweł. — A jeśli nawet jest, to ja nie wiem gdzie.

— Może warto wykopać…?

— To jest wprost chuligaństwo! — mówił Bobuś, płonąc oburzeniem. — Kika się szalenie zdenerwowała!


Alicja z wyraźnym wysiłkiem (Алиция с явным усилием) starała się ukryć uciechę (старалась скрыть /свою/ радость).

— Nic ci na to nie poradzę (ничем тебе помочь не могу), tutaj zawsze coś takiego się dzieje (тут всегда что-то такое происходит) — wytłumaczyła mu życzliwie (доброжелательно объяснила она ему). — Nawet się dziwię (я даже удивляюсь), że tak mało (что так мало). Uprzedź Kikę (предупреди Кику), że może być gorzej (что может быть и хуже).

Bobuś łypnął na nią okiem (Бобусь бросил на нее взгляд) pełnym zgorszenia i odrazy (полный возмущения и отвращения), otworzył usta (открыл рот), fuknął (фыркнул), jęknął (простонал) i wycofał się z godnością, oburzeniem i wstrętem do swojego pokoju (и с достоинством, негодованием и отвращением удалился в свою комнату).


Alicja z wyraźnym wysiłkiem starała się ukryć uciechę.

— Nic ci na to nie poradzę, tutaj zawsze coś takiego się dzieje — wytłumaczyła mu życzliwie. — Nawet się dziwię, że tak mało. Uprzedź Kikę, że może być gorzej.

Bobuś łypnął na nią okiem pełnym zgorszenia i odrazy, otworzył usta, fuknął, jęknął i wycofał się z godnością, oburzeniem i wstrętem do swojego pokoju.


Pan Muldgaard opanował wreszcie zaskoczenie (пан Мульгор наконец-то справился с удивлением), odzyskał energię (вновь обрел энергию/энергичность) i przystąpił do działania (и приступил к действиям). Wziął w krzyżowy ogień pytań kolejno (он взял = под его перекрестный огонь попали поочередно) najpierw Pawła (сначала Павел), a potem Anitę (а потом Анита). Paweł, jak się okazało (Павел, как оказалось), siedział na skarpie obok atelier (сидел на каменном откосе рядом с ателье) i wpatrywał się z zapałkami w ręku (и со спичками в руке рассматривал) w zbocze grobowca (склон надгробия), gdzie, jego zdaniem (где, по его мнению), coś się poruszało (что-то двигалось). Mogło to być tylko upragnione zwierzę doświadczalne (это могло быть только желанное подопытное животное), żerujące po nocy (выходящее за добычей по ночам). Nagle jego uwagę zwrócił jakiś ruch (внезапно его внимание привлекло какое-то движение) w głębi ogrodu (в глубине сада). Czarna sylwetka (черная фигура), czając się za drzewami (притаившись за деревьями), prześliznęła się w kierunku okien (проскользнула по направлению к окнам) środkowego pokoju (средней комнаты), gdzie siedzieliśmy wszyscy razem (где мы сидели все вместе), i zatrzymała się (и остановилась), zasłonięta przed jego wzrokiem grobowcem (от взора Павла ее заслоняло надгробье). Chciał po cichu zbliżyć się do sylwetki (он хотел потихоньку приблизиться к фигуре) i napaść ją (напасть на нее), ale trafił na tę dziurę (но попал в эту дыру), zamaskowaną deskami (замаскированную досками) …


Pan Muldgaard opanował wreszcie zaskoczenie, odzyskał energię i przystąpił do działania. Wziął w krzyżowy ogień pytań kolejno najpierw Pawła, a potem Anitę. Paweł, jak się okazało, siedział na skarpie obok atelier i wpatrywał się z zapałkami w ręku w zbocze grobowca, gdzie, jego zdaniem, coś się poruszało. Mogło to być tylko upragnione zwierzę doświadczalne, żerujące po nocy. Nagle jego uwagę zwrócił jakiś ruch w głębi ogrodu. Czarna sylwetka, czając się za drzewami, prześliznęła się w kierunku okien środkowego pokoju, gdzie siedzieliśmy wszyscy razem, i zatrzymała się, zasłonięta przed jego wzrokiem grobowcem. Chciał po cichu zbliżyć się do sylwetki i napaść ją, ale trafił na tę dziurę, zamaskowaną deskami…


— Resztę wiecie (остальное вы знаете) — zakończył ponuro (мрачно закончил он).

— Skąd ta dziura się wzięła (откуда эта дыра взялась)?!

— Nie wiem (не знаю), ja jej nie zrobiłem (я ее не сделал/делал). Nic nie wiedziałem (я ничего не знал), wszedłem i nagle się załamało (я вошел/наступил и вдруг поломалось) …

— O rany boskie (о, Боже), zapomniałam was uprzedzić (я забыла вас предупредить) — wyznała z głęboką skruchą i zakłopotaniem Alicja (с глубоким сожалением и смущением призналась Алиция). — To ja ją wykopałam już dawno temu (это я ее выкопала уже давно) i przykryłam deskami (и прикрыла досками). Żeby nikt nie wpadł (чтобы никто не попал) …

— To ci się istotnie udało osiągnąć (это тебе, действительно, удалось достичь; osiągnąć — достичь) — powiedziałam z niesmakiem (недовольно сказала я). — Istny cud (истинное чудо), że ani razu w to nie wleciałam (что я ни разу в это не влетела = не свалилась)! Pętam się tu przecież dookoła każdej nocy (я ведь каждую ночь тут шатаюсь в округе).

— A to czarne uciekło (а это черное убежало)? — zainteresowała się Zosia (поинтересовалась Зося).

— Zdawało mi się (мне казалось), że uciekło (что убежало), ale dopiero jak wyście wylecieli (но только когда вы вылетели/выскочили).


— Resztę wiecie — zakończył ponuro.

— Skąd ta dziura się wzięła?!

— Nie wiem, ja jej nie zrobiłem. Nic nie wiedziałem, wszedłem i nagle się załamało…

— O rany boskie, zapomniałam was uprzedzić — wyznała z głęboką skruchą i zakłopotaniem Alicja. — To ja ją wykopałam już dawno temu i przykryłam deskami. Żeby nikt nie wpadł…

— To ci się istotnie udało osiągnąć — powiedziałam z niesmakiem. — Istny cud, że ani razu w to nie wleciałam! Pętam się tu przecież dookoła każdej nocy.

— A to czarne uciekło? — zainteresowała się Zosia.

— Zdawało mi się, że uciekło, ale dopiero jak wyście wylecieli.


Anita ze swej strony jechała z Hillered do Kopenhagi (Анита, со своей стороны = в свою очередь, ехала из Хиллеред в Копенгаген) i po drodze przyszło jej na myśl (и по дороге ей пришло в голову; myśl — мысль, идея), żeby wysiąść w Allerød (чтобы сойти в Аллеред) i wpaść na chwilę do Alicji (и заскочить на минутку к Алиции) po następne wiadomości (чтобы узнать новости; następny — следующий; wiadomości — известия, вести). Jechała pierwszym wagonem (она ехала в первом вагоне), który zawiózł ją bardzo daleko (который увез ее = уехал очень далеко), nie chciało się jej wracać (возвращаться ей не хотелось) i poszła drugą stroną (и она пошла второй стороной), ulicą nieco okrężną (по слегка окольной улице), prowadzącą na tyły posiadłości Alicji (ведущий к задней стороне владений Алиции). Była jeszcze dość daleko (она была еще довольно далеко), kiedy usłyszała krzyk (когда услышала крик), a potem dalsze hałasy (а потом дальнейший шум), przyśpieszyła więc kroku tylko po to (поэтому она прибавила шаг только затем), żeby znieruchomieć w pobliżu dziury (чтобы остолбенеть поблизости/возле дыры).


Joanna Chmielewska читать все книги автора по порядку

Joanna Chmielewska - все книги автора в одном месте читать по порядку полные версии на сайте онлайн библиотеки mybooks.club.


Wszystko czerwone / Всё красное отзывы

Отзывы читателей о книге Wszystko czerwone / Всё красное, автор: Joanna Chmielewska. Читайте комментарии и мнения людей о произведении.

Прокомментировать
Подтвердите что вы не робот:*
Подтвердите что вы не робот:*
Все материалы на сайте размещаются его пользователями.
Администратор сайта не несёт ответственности за действия пользователей сайта..
Вы можете направить вашу жалобу на почту librarybook.ru@gmail.com или заполнить форму обратной связи.