Anita ze swej strony jechała z Hillered do Kopenhagi i po drodze przyszło jej na myśl, żeby wysiąść w Allerød i wpaść na chwilę do Alicji po następne wiadomości. Jechała pierwszym wagonem, który zawiózł ją bardzo daleko, nie chciało się jej wracać i poszła drugą stroną, ulicą nieco okrężną, prowadzącą na tyły posiadłości Alicji. Była jeszcze dość daleko, kiedy usłyszała krzyk, a potem dalsze hałasy, przyśpieszyła więc kroku tylko po to, żeby znieruchomieć w pobliżu dziury.
Pan Muldgaard wyraźnie sposępniał (пан Мульгор заметно помрачнел), z namysłem przyglądając się Alicji (задумчиво поглядывая на Алицию).
— Niedobrze (нехорошо) — rzekł (сказал он). — Światłość była na pani osoba (сияние было на пани особа; światło — свет). On wykonywa zła zamiara poprzez okno (он исполняет плохая намерения через окно). Pani winna nie siadywać na światłość (пани обязана не посиживать на сияние).
— W ogóle to siadywam na tyłku (вообще-то я посиживаю на заднице) — mruknęła Alicja (буркнула Алиция). — I co mam zrobić (а что мне делать)? Zamknąć się w wychodku (закрыться/запереться в сортире)?
— Zakamuflować otwory (закамуфлировать отверстия) — odparł pan Muldgaard uroczyście (торжественно ответил пан Мульгор), czyniąc gest imitujący zaciąganie zasłon (делая жест, имитирующий затягивание/закрывание штор).
Pan Muldgaard wyraźnie sposępniał, z namysłem przyglądając się Alicji.
— Niedobrze — rzekł. — Światłość była na pani osoba. On wykonywa zła zamiara poprzez okno. Pani winna nie siadywać na światłość.
— W ogóle to siadywam na tyłku — mruknęła Alicja. — I co mam zrobić? Zamknąć się w wychodku?
— Zakamuflować otwory — odparł pan Muldgaard uroczyście, czyniąc gest imitujący zaciąganie zasłon.
Zasłon na oknach nie było (штор на окнах не было). Alicja spojrzała niepewnie po oknach (Алиция неуверенно посмотрела на окна).
— Powinnaś to zrobić (ты должна это сделать)! — powiedziała Zosia stanowczo (решительно сказала Зося). — Masz tyle różnych szmat (у тебя столько разных тряпок), że można tu coś zawiesić (что можно что-нибудь повесить)! Uważam (я считаю), że przesadzasz z tą nieostrożnością (что-то преувеличиваешь с неосторожностью = пренебрегаешь осторожностью)!
— Owszem, powiesić jest co (конечно, повесить есть что), tylko nie ma na czym (только не на чем) …
— Jak to (как это = то есть)? Przecież miałaś taki pręt (ведь у тебя был такой прут)?
— Tak, ale on zginął (да, но он пропал) …
— Jak to zginął (как это пропал)?
— No tak zwyczajnie (ну, так, обыкновенно). Nie ma go już parę miesięcy (его нет уже пару месяцев). Szukałam wszędzie (я везде искала), ale bez rezultatu (но безрезультатно). Sama się zastanawiałam (я и сама думаю), gdzie on się mógł podziać (где = куда он мог подеваться)!
Zasłon na oknach nie było. Alicja spojrzała niepewnie po oknach.
— Powinnaś to zrobić! — powiedziała Zosia stanowczo. — Masz tyle różnych szmat, że można tu coś zawiesić! Uważam, że przesadzasz z tą nieostrożnością!
— Owszem, powiesić jest co, tylko nie ma na czym…
— Jak to? Przecież miałaś taki pręt?
— Tak, ale on zginął…
— Jak to zginął?
— No tak zwyczajnie. Nie ma go już parę miesięcy. Szukałam wszędzie, ale bez rezultatu. Sama się zastanawiałam, gdzie on się mógł podziać!
Przyjrzeliśmy się jej w osłupieniu (мы посмотрели на нее в изумлении) i niemal z podziwem (и почти с восторгом). Pręt do zasłon (прут для штор) miał przeszło trzy metry długości (имел почти три метра = был почти трехметровой длины). Ilość miejsc (количество мест), w których mógłby się zmieścić w domu (в которых он мог бы разместиться в доме), zarówno pionowo, jak i poziomo (как в вертикальном, так и в горизонтальном положении), była zdecydowanie ograniczona (было определенно ограниченным). Zgubić coś równie trudnego do zgubienia (потерять то, что также трудно потерять = такую огромную вещь) to już doprawdy była duża sztuka (это уже, на самом деле, было большое искусство)!
Przyjrzeliśmy się jej w osłupieniu i niemal z podziwem. Pręt do zasłon miał przeszło trzy metry długości. Ilość miejsc, w których mógłby się zmieścić w domu, zarówno pionowo, jak i poziomo, była zdecydowanie ograniczona. Zgubić coś równie trudnego do zgubienia to już doprawdy była duża sztuka!
Niemniej jednak (тем не менее) pan Muldgaard upierał się przy swoim (пан Мульгор настаивал на своем), domagając się od Alicji (требуя от Алиции) zastosowania specjalnych środków ostrożności (применения = соблюдения специальных средств = особых мер предосторожности). Usatysfakcjonowana wizytą Anita zaczęła się żegnać (удовлетворенная визитом Анита начала/стала прощаться).
— Właściwie nie wiem (собственно говоря, я не знаю), co ci przyjdzie z zasłon (какая тебе польза от штор), skoro tu nie ma szyby (если тут нет оконного стекла) — powiedziała (сказала она), wskazując ślad po zamachu na Bobusia (показывая на след от покушения на Бобуся). — Kiedy zamierzasz ją wstawić (когда ты собиралась ее вставить)?
— Jutro (завтра). Już się umówiłam (я уже договорилась). Rano przyjdzie człowiek (утром придет человек) i przyniesie (и принесет). Znów się spóźnię do pracy (я опять опоздаю на работу), bo chyba muszę na niego poczekać (потому что мне, наверняка, придется его подождать).
Niemniej jednak pan Muldgaard upierał się przy swoim, domagając się od Alicji zastosowania specjalnych środków ostrożności. Usatysfakcjonowana wizytą Anita zaczęła się żegnać.
— Właściwie nie wiem, co ci przyjdzie z zasłon, skoro tu nie ma szyby — powiedziała, wskazując ślad po zamachu na Bobusia. — Kiedy zamierzasz ją wstawić?
— Jutro. Już się umówiłam. Rano przyjdzie człowiek i przyniesie. Znów się spóźnię do pracy, bo chyba muszę na niego poczekać.
Pan Muldgaard (пан Мульгор), znacznie mniej usatysfakcjonowany niż Anita (удовлетворенный гораздо меньше, чем Анита), z niechęcią patrzył na wybite okno (недовольно смотрел на выбитое окно) i potępiająco kręcił głową (и осуждающе покачивал головой).
— Ukrywać otwory (укрывать/прятать отверстия) — mówił (говорил он). — Nocny spoczynek (ночной покой; spoczynek — покой, отдых) zawekslować na inne miejsce (перевести на другое место; wekslować — переводить ж.-д. стрелку). Nie objaśniać własna osoba (не освещать собственную особу) …
— Dobrze (хорошо), zweksluję się na kanapę (переведусь на диван) — zgodziła się Alicja (согласилась Алиция) i odebrała telefon (и сняла трубку телефона), który właśnie zadzwonił (который как раз зазвонил).
Pan Muldgaard, znacznie mniej usatysfakcjonowany niż Anita, z niechęcią patrzył na wybite okno i potępiająco kręcił głową.
— Ukrywać otwory — mówił. — Nocny spoczynek zawekslować na inne miejsce. Nie objaśniać własna osoba…
— Dobrze, zweksluję się na kanapę — zgodziła się Alicja i odebrała telefon, który właśnie zadzwonił.
W czasie jej rozmowy (во время ее разговора), prowadzonej po duńsku (который велся по-датски; prowadzić — вести), pan Muldgaard jeszcze raz z naciskiem podkreślił (пан Мульгор еще раз подчеркнул; nacisk — нажим, напор) fakt istnienia grożącego zewsząd niebezpieczeństwa (факт существования грозящей = нависающей отовсюду опасности) i bez wielkich trudności (и без больших трудностей = без большого труда) nakłonił Anitę (уговорил Аниту) do przyjęcia propozycji odwiezienia jej do Kopenhagi (принять /его/ предложение отвезти ее в Копенгаген). Pożegnali w końcu Alicję i wyszli razem (в итоге, они попрощались с Алицией и ушли вместе).
— Chciałabym wiedzieć (хотела бы я знать), kiedy ja wreszcie pójdę wcześnie spać (когда я, наконец-то, пойду спать пораньше) — powiedziała Alicja z irytacją (сказала Алиция раздраженно), zamknąwszy za nimi drzwi (закрыв за ними дверь). — Jens dzwonił (звонил Йенс), że będę musiała jutro podpisywać jakieś papiery (что мне нужно будет завтра подписывать какие-то бумаги) czy coś takiego (или что-то вроде того), ale on wróci z tym do domu (но он вернется с этом домой) dopiero wpół do jedenastej (только в половине одиннадцатого) i o wpół do jedenastej mam być u niego (и в половине одиннадцатого я должна быть у него). Pewnie się przeciągnie do północy (это, наверняка, затянется до полуночи).
W czasie jej rozmowy, prowadzonej po duńsku, pan Muldgaard jeszcze raz z naciskiem podkreślił fakt istnienia grożącego zewsząd niebezpieczeństwa i bez wielkich trudności nakłonił Anitę do przyjęcia propozycji odwiezienia jej do Kopenhagi. Pożegnali w końcu Alicję i wyszli razem.
— Chciałabym wiedzieć, kiedy ja wreszcie pójdę wcześnie spać — powiedziała Alicja z irytacją, zamknąwszy za nimi drzwi. — Jens dzwonił, że będę musiała jutro podpisywać jakieś papiery czy coś takiego, ale on wróci z tym do domu dopiero wpół do jedenastej i o wpół do jedenastej mam być u niego. Pewnie się przeciągnie do północy.
— Dlaczego nie przyjdzie z tymi papierami tutaj (а почему он не прийдет с этими бумагами сюда)? — skrzywiła się Zosia (скривилась Зося). — Musisz ty tam jechać (обязательно тебе туда ехать)?
— Bo oprócz mnie podpisuje jeszcze parę osób (потому что, кроме меня, подписывает еще пара человек). Ole, Kirsten i ktoś tam jeszcze i też jutro (Оле, Кирстен и кто-то там еще, и тоже завтра). Musiałby latać do wszystkich (ему пришлось бы летать по всем = оббегать всех). A o уsmej rano te papiery ma dostać adwokat (а в восемь утра эти бумаги должен получить = должны быть у адвоката). A wcześniej ich nie będzie miał (а раньше их у него не будет). Nie znam się na tym (я в этом не разбираюсь) i nic mnie nie obchodzi (и мне нет до этого дела), ostatecznie wszystko mi jedno (в конечном счете, мне все равно), gdzie ja to podpisuję (где я это подписываю).
— To może chociaż dzisiaj idź wcześnie spać (тогда, может, хотя бы сегодня иди спать пораньше)?
— Dlaczego nie przyjdzie z tymi papierami tutaj? — skrzywiła się Zosia. — Musisz ty tam jechać?
— Bo oprócz mnie podpisuje jeszcze parę osób. Ole, Kirsten i ktoś tam jeszcze i też jutro. Musiałby latać do wszystkich. A o уsmej rano te papiery ma dostać adwokat. A wcześniej ich nie będzie miał. Nie znam się na tym i nic mnie nie obchodzi, ostatecznie wszystko mi jedno, gdzie ja to podpisuję.
