— Kiedy Ewa była? — spytał. — Kiedy wyszła?
— Parę minut po siódmej. Odprowadziłam ją na stację.
— Aha. Dziękuję bardzo. Dobranoc.
I wyszedł.
Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu (мы посмотрели друг на друга в остолбенении), przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze (при чем мое было еще относительно самым маленьким).
— Na litość boską, co się stało (ради Бога, что случилось)? — spytała zdumiona Alicja (спросила изумленная Алиция). — cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają (что они меня так странно навещают)?
— Zapewne w samobójczych zamiarach (наверное, в целях самоубийства) — mruknęłam (буркнула я), niepewna (будучи неуверенной), ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić (сколько = какую часть из своей информации мне стоит раскрыть).
— Dlaczego w samobójczych (почему самоубийства)? — spytała Zosia (спросила Зося).
— Liczą na to (рассчитывают на то), że stracą życie (что потеряют жизнь = лишатся жизни) przez następną pomyłkę zbrodniarza (из-за следующей ошибки преступника) …
Popatrzyliśmy na siebie w osłupieniu, przy czym moje było jeszcze stosunkowo najmniejsze.
— Na litość boską, co się stało? — spytała zdumiona Alicja. — cóż oni mnie tak dziwnie odwiedzają?
— Zapewne w samobójczych zamiarach — mruknęłam, niepewna, ile ze swoich wiadomości powinnam zdradzić.
— Dlaczego w samobójczych? — spytała Zosia.
— Liczą na to, że stracą życie przez następną pomyłkę zbrodniarza…
— Ten Roj był jakiś dziwny (этот Рой был какой-то странный), nie uważacie (вам не кажется)? — przerwała Alicja (перебила Алиция). — Joanna, co ta Ewa wykombinowała (Иоанна, что эта Эва выдумала)? Dlaczego on jej szuka (почему он ее ищет)? Ona tu była sama (она тут была одна)?
— Tu była sama (тут была одна) — odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu” (ответила я с сильным ударением/нажимом на «тут»).
— A gdzie nie (а где — нет)?
— Nie wiem (не знаю). Prawdopodobnie gdzie indziej (вероятно, в каком-то другом месте). Nie mam pojęcia (я не имею понятия), co wykombinowała (что она выдумала), nie wiem (не знаю), dlaczego jej nie ma w domu (почему ее нет дома), bo powinna być (потому что должна бы быть), nie wiem (не знаю), dlaczego Roj jej szuka (почему Рой ее ищет) i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba (и вообще все это, вместе взятое, мне совсем не нравится).
— Ten Roj był jakiś dziwny, nie uważacie? — przerwała Alicja. — Joanna, co ta Ewa wykombinowała? Dlaczego on jej szuka? Ona tu była sama?
— Tu była sama — odparłam z wyraźnym naciskiem na „tu”.
— A gdzie nie?
— Nie wiem. Prawdopodobnie gdzie indziej. Nie mam pojęcia, co wykombinowała, nie wiem, dlaczego jej nie ma w domu, bo powinna być, nie wiem, dlaczego Roj jej szuka i w ogóle to wszystko razem wcale mi się nie podoba.
Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie (Алиция смотрела сквозь выбитое окно в мрачном раздумье).
— Mnie też nie (мне — тоже нет). Skąd on się nagle wziął (откуда он тут вдруг взялся)? Czy on jej rzeczywiście szuka (он действительно ее ищет)? Dlaczego tu (почему тут)? Najpierw Anita (сначала Анита), potem Roj (потом Рой) …
— Myślałam w pierwszej chwili (в первый момент я подумала), że Paweł ma rację (что Павел прав) i Anita jest podejrzana (и Анита подозрительная = подозревала Аниту) — przerwała Zosia (перебила Зося).
— Ale teraz nie jestem pewna (а теперь я не уверена). Anita stała na ulicy (Анита стояла на улице) i wcale się nie ukrywała (и вовсе не скрывалась = не пряталась), a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka (а этот Рой выскочил, как черт из коробки). Może to on się tam przedzierał przez ogród (может, это он там пробирался через сад)?
— Może oni w ogóle coś kombinują razem (может, они вообще что-то вместе задумали) …?
— On był samochodem (он был на машине) — powiedział Paweł (сказал Павел). — Słyszałem (я слышал), jak przyjechał i odjeżdżał (как он приехал и уезжал).
Alicja patrzyła w wybite okno w posępnej zadumie.
— Mnie też nie. Skąd on się nagle wziął? Czy on jej rzeczywiście szuka? Dlaczego tu? Najpierw Anita, potem Roj…
— Myślałam w pierwszej chwili, że Paweł ma rację i Anita jest podejrzana — przerwała Zosia.
— Ale teraz nie jestem pewna. Anita stała na ulicy i wcale się nie ukrywała, a ten Roj wyskoczył jak diabeł z pudełka. Może to on się tam przedzierał przez ogród?
— Może oni w ogóle coś kombinują razem…?
— On był samochodem — powiedział Paweł. — Słyszałem, jak przyjechał i odjeżdżał.
— Nie wiem (не знаю), czy Roj jest mordercą (убийца ли Рой), chociaż to możliwe (хотя это возможно) — wyznała Alicja z niechęcią (неохотно признала Алиция). — Może on się skradał przez ogród (может, он подкрадывался через сад), żeby zobaczyć (чтобы увидеть = посмотреть), czy nie ma tu Ewy (нет ли тут Эвы), a Paweł go spłoszył (а Павел его спугнул).
— I co (и что), miał przy sobie pistolet (он имел = у него был с собой пистолет), którym rzucał w Anitę (которым он бросал в Аниту)?
— Ja się nie znam (я не разбираюсь) — powiedział Paweł niepewnie (неуверенно сказал Павел). — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę (но, может, он хочет застрелить свою жену)?
— O rany boskie, dajcie spokój (о, Боже, успокойтесь же вы)! — zniecierpliwiła się Zosia (потеряла терпение Зося). — W końcu gdzie my jesteśmy (в конце концов, где мы находимся)?! W Hiszpanii (в Испании), na Sycylii (на Сицилии) …?! Tu jest Skandynawia (тут Скандинавия), kto tu morduje żony (кто тут убивает жен)?!
— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy (датские жоны вообще-то мало похожи на Эву) …
— No dobrze (ну, хорошо), ale to przecież nie o to chodzi (но речь-то ведь не об этом)! Edek nie był niczyją żoną (Эдек не был ничьей женой)! A zaczęło się od Edka (а началось с Эдека)! Opamiętajcie się (опомнитесь)!
— Nie wiem, czy Roj jest mordercą, chociaż to możliwe — wyznała Alicja z niechęcią. — Może on się skradał przez ogród, żeby zobaczyć, czy nie ma tu Ewy, a Paweł go spłoszył.
— I co, miał przy sobie pistolet, którym rzucał w Anitę?
— Ja się nie znam — powiedział Paweł niepewnie. — Ale może on chce zastrzelić swoją żonę?
— O rany boskie, dajcie spokój! — zniecierpliwiła się Zosia. — W końcu gdzie my jesteśmy?! W Hiszpanii, na Sycylii…?! Tu jest Skandynawia, kto tu morduje żony?!
— Duńskie żony są na ogół mało podobne do Ewy…
— No dobrze, ale to przecież nie o to chodzi! Edek nie był niczyją żoną! A zaczęło się od Edka! Opamiętajcie się!
Spróbowaliśmy się opamiętać (мы попробовали опомниться) i potrwało to prawie dwie godziny (и это продолжилось примерно два часа). Osobliwe poczynania Ewy i Roja (своеобразные поступки Эвы и Роя) uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy (не позволили мне соблюсти полной тайны). Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu (как Зося, так и Павел в конечном счете сориентировались = догадались), że istnieje jakiś związek (что существует какая-то связь) pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli (между Эвой и типом в черной рубахе; a — а, и) i na dobrą sprawę (и, коли на то пошло) tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy (только Эва могла иметь = у Эвы могли быть более-менее обоснованные мотивы), żeby załatwić awanturującego się Edka (чтобы прикончить буянящего Эдека). Anita poszła w niepamięć (Анита пошла = была забыта; niepamięć — забвение). Jedyne (единственное), co nas odrobinę stopowało (что нас немного останавливало) w snuciu daleko idących podejrzeń (в построении далеко идущих подозрений), to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat (это полное отсутствие каких-либо сведений = осведомленности Алиции на эту тему).
Spróbowaliśmy się opamiętać i potrwało to prawie dwie godziny. Osobliwe poczynania Ewy i Roja uniemożliwiły mi zachowanie pełnej tajemnicy. Tak Zosia, jak i Paweł zorientowali się w końcu, że istnieje jakiś związek pomiędzy Ewą a facetem w czerwonej koszuli i na dobrą sprawę tylko Ewa mogła mieć jako tako uzasadnione motywy, żeby załatwić awanturującego się Edka. Anita poszła w niepamięć. Jedyne, co nas odrobinę stopowało w snuciu daleko idących podejrzeń, to całkowity brak jakichkolwiek wiadomości Alicji na ten temat.
— Po jakiego ciężkiego diabła (какого черта; ciężki — тяжелый) ta Ewa miałaby teraz polować na mnie (этой Эве надо бы было охотиться за мной)! — mówiła zniecierpliwiona (говорила она раздраженно). — Daję wam słowo honoru (даю вам честное слово; honor — честь), że ja o niej nic nie wiem (что я ничего о ней не знаю). Jeśli chce zachować sekret (если она хочет сохранить секрет), to powinna zabić Joannę (то он должна убить Иоанну)!
— Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich (теперь она уже вообще должна поубивать нас всех) — zauważyłam (отметила я). — Białą Glistę też (Белую Глисту тоже), bo ona ją widziała (потому что она ее видела).
— Najprościej byłoby rozpylaczem (проще всего было бы из пулемета) — wtrącił Paweł (добавил Павел). — Wziąć pepeszę (взять пулемет), ustawić równo i posunąć (ровно поставить и двинуть) …
— Po jakiego ciężkiego diabła ta Ewa miałaby teraz polować na mnie! — mówiła zniecierpliwiona. — Daję wam słowo honoru, że ja o niej nic nie wiem. Jeśli chce zachować sekret, to powinna zabić Joannę!
— Teraz już w ogóle powinna pozabijać nas wszystkich — zauważyłam. — Białą Glistę też, bo ona ją widziała.
— Najprościej byłoby rozpylaczem — wtrącił Paweł. — Wziąć pepeszę, ustawić równo i posunąć…
— Paweł, miałeś się umyć (Павел, ты собирался умыться) — powiedziała z roztargnieniem Zosia (рассеянно сказала Зося).
— Przecież już się umyłem (я ведь уже умылся)!
— To idź spać (тогда иди спать). Alicja, słuchaj (Алиция, слушай) …
— Kto się teraz idzie myć (кто теперь идет мыться)? Zosiu, ty (Зося, ты)?
— Zaraz (сейчас). Słuchaj, Alicja (слушай, Алиция), ja cię proszę (я тебя прошу), nie śpij dziś we własnym łóżku (не спи сегодня в собственной = своей кровати). Ja nie wiem (я не знаю), nie chcę przesadzać (не хочу преувеличивать), ale ten policjant ma rację (но этот полицейский прав). On się uparł na ciebie (он упорно хочет убить тебя; uprzeć się — упереться). Nie śpij tam (не спи там), przynajmniej dopóki nie będzie tej szyby (по крайней мере, до той поры, пока не будет этого окна)!
