— Jak krowa (как корова) — odrzekła Zosia krótko (коротко ответила Зося; odrzec — ответить, возразить). — Zostaw teraz tę Gretę (теперь оставь эту Грету), szukajmy listu (давай искать письмо)!
Opanowałam uczucia (я обуздала чувства/эмоции) i zmobilizowałam się (и собралась с силами).
Teraz jednak odraza rozszalała się we mnie na kształt burzy śnieżnej.
— Popatrz na nie — wyszeptałam z nienawiścią do Zosi. — Przyjrzyj się im. Alicja jest od niej o ile starsza, a zobacz, jak przy niej wygląda. Jak wdzięczna sylfida! Alicja ma mało wcięcia w talii, ta spódnica jest okropna, wypchana na tyłku i zgruchomiona na brzuchu i co? Przy Agnieszce Alicja wygląda jak klabzdra, a przy Grecie jak nimfa. To jak wygląda Greta?
— Jak krowa — odrzekła Zosia krótko. — Zostaw teraz tę Gretę, szukajmy listu!
Opanowałam uczucia i zmobilizowałam się.
— Czekaj (погоди), drogą dedukcji (путем дедукции) … Tu stała (тут она стояла) i zaczęła czytać (и начала читать). Ta gropa zapukała (эта чувырла постучала). Alicja przestała czytać (Алиция перестала читать), jak otworzyłam (как/когда я открыла), idiotyzm (идиотизм), trzeba było raczej podeprzeć drzwi (нужно было, скорее, подпереть двери)!… Alicja stała tuż za mną (Алиция стояла сразу за мной) i jeszcze trzymała list w ręku (и еще держала в руке письмо). Co zrobiła potem (что она сделала потом)?
— Nie wiem (не знаю). Byłam w kuchni (я была на кухне). Kotłowały się tu dosyć długo (они тут возились довольно долго). Jak wyszła z przedpokoju (как/когда она вышла из прихожей), to już nie miała listu w ręku (то она уже не имела = у нее в руке уже не было письма). Czy nie zajrzała do siebie (а она не заглядывала к себе)?
— Czekaj, drogą dedukcji… Tu stała i zaczęła czytać. Ta gropa zapukała. Alicja przestała czytać, jak otworzyłam, idiotyzm, trzeba było raczej podeprzeć drzwi!… Alicja stała tuż za mną i jeszcze trzymała list w ręku. Co zrobiła potem?
— Nie wiem. Byłam w kuchni. Kotłowały się tu dosyć długo. Jak wyszła z przedpokoju, to już nie miała listu w ręku. Czy nie zajrzała do siebie?
Zamknęłyśmy się w pokoju Alicji (мы закрылись в комнате Алиции). List leżał na nocnym stoliku (письмо лежало на ночном столике), starannie ukryty (старательно прикрытый) w stosie reklamowych broszur (стопкой рекламных брошюр). Znalazłyśmy go tylko dzięki temu (мы нашли его только благодаря тому), że w zdenerwowaniu (что в волнении) wszystkie broszury zrzuciłyśmy na podłogę (мы все брошюры сбросили на пол) i, podnosząc (и, поднимая), obejrzałyśmy dokładnie (тщательно просмотрели) nie z myślą o liście (не с мыслью = думая о письме), lecz z mimowolnej ciekawości (а из-за невольного интереса) dla reklamowanych artykułów (к рекламируемым товарам).
Zamknęłyśmy się w pokoju Alicji. List leżał na nocnym stoliku, starannie ukryty w stosie reklamowych broszur. Znalazłyśmy go tylko dzięki temu, że w zdenerwowaniu wszystkie broszury zrzuciłyśmy na podłogę i, podnosząc, obejrzałyśmy dokładnie nie z myślą o liście, lecz z mimowolnej ciekawości dla reklamowanych artykułów.
— Pozwolisz (ты позволишь/разрешишь), że teraz ja go schowam (/что/ теперь = на сей раз я его спрячу) — powiedziała Zosia stanowczo (решительно сказала Зося). — I będziesz świadkiem gdzie (и ты будешь свидетелем, где/куда).
— Tylko nie kładź w żadnym miejscu (только не клади в каком-то месте; żadny — никакой), które jest dla niej w tej chwili dostępne (которое в данный момент ей доступно), bo go przełoży gdzie indziej (а то она его переложит в какое-нибудь другое). Najlepiej włóż do torebki (лучше всего положи его в сумку). Albo do walizki (или в чемодан). Oddamy jej dopiero (отдадим ей его только /тогда/), jak ta cała Greta (как/когда /вся/ эта Грета) pójdzie do wszystkich diabłów (пойдет = уберется ко всем чертям).
— Do walizki (в чемодан). Popatrz (посмотри), tu kładę (я кладу сюда), za podszewkę (под подкладку) …
— Pozwolisz, że teraz ja go schowam — powiedziała Zosia stanowczo. — I będziesz świadkiem gdzie.
— Tylko nie kładź w żadnym miejscu, które jest dla niej w tej chwili dostępne, bo go przełoży gdzie indziej. Najlepiej włóż do torebki. Albo do walizki. Oddamy jej dopiero, jak ta cała Greta pójdzie do wszystkich diabłów.
— Do walizki. Popatrz, tu kładę, za podszewkę…
Byłyśmy pełne szczęścia i satysfakcji (мы были полны/преисполнены счастья и удовлетворения) aż do końca wizyty kuzynki Grety (аж до /самого/ конца визита Греты), po czym z triumfem komisyjnie wyjęłyśmy znalezisko (после чего с триумфом в присутствии комиссии вынули находку; wyjąć — вынуть, изъять).
— Idiotki (идиотки/дуры) — powiedziała z politowaniem Alicja (с состраданием сказала Алиция), wziąwszy list do ręki (взяв письмо в руку). — To jest właśnie ten list od ciotki (это как раз то письмо от тетки), którego nie mogłam znaleźć (которого я не могла найти). Nie widzicie (вы не видите), że jest po duńsku (что оно по-датски)? A tamten był po polsku (а то было по-польски), przyszedł od Bobusia, z Anglii (он пришел от Бобуся, из Англии). Gdzie ja go mogłam (где/куда я его могла), na litość boską, położyć (Боже мой, положить) …?
Byłyśmy pełne szczęścia i satysfakcji aż do końca wizyty kuzynki Grety, po czym z triumfem komisyjnie wyjęłyśmy znalezisko.
— Idiotki — powiedziała z politowaniem Alicja, wziąwszy list do ręki. — To jest właśnie ten list od ciotki, którego nie mogłam znaleźć. Nie widzicie, że jest po duńsku? A tamten był po polsku, przyszedł od Bobusia, z Anglii. Gdzie ja go mogłam, na litość boską, położyć…?
Spojrzałam na nią bardzo ponuro (я очень мрачно посмотрела на нее), wstąpiłam znów na drogę dedukcji (снова ступила на дорогу/путь дедукции = пошла дедуктивным путем) i otworzyłam szufladę komódki pod lustrem (и открыла = выдвинула ящик комода под зеркалом). List leżał na samym wierzchu (письмо лежало на самом верху).
— To ten (это то = оно)? — spytała Zosia niespokojnie (неспокойно спросила Зося).
— Ten (тот = оно) … Tak, tym razem ten (да, на сей раз то = оно).
— Chwałaż Panu na wysokościach (Слава Богу на высоте = небесах)!
— Czytaj prędzej (читай скорее)! — zażądałam stanowczo (решительно потребовала я). — I mów (и говори), do pioruna (черт возьми), co się stało (что случилось)?
Spojrzałam na nią bardzo ponuro, wstąpiłam znów na drogę dedukcji i otworzyłam szufladę komódki pod lustrem. List leżał na samym wierzchu.
— To ten? — spytała Zosia niespokojnie.
— Ten… Tak, tym razem ten.
— Chwałaż Panu na wysokościach!
— Czytaj prędzej! — zażądałam stanowczo. — I mów, do pioruna, co się stało?
Zapaliłyśmy jej papierosa (мы зажгли ей сигарету), podałyśmy popielniczkę (подали пепельницу). Zosia zaczęła nawet robić nową kawę (Зося даже начала делать/готовить новый кофе), żeby już dogodzić jej wszechstronnie (чтобы уже всесторонне = всячески ей угодить) i umożliwić skończenie lektury (и предоставить возможность закончить чтение; umożliwić — сделать возможным, предоставить возможность). Nie miałyśmy najmniejszych wątpliwości (мы не имели = у нас не было ни малейших сомнений), iż korespondencja jest zapowiedzią czegoś okropnego (что корреспонденция/письмо является предвестником чего-то ужасного), co jeszcze bardziej pogorszy sytuację (что еще больше ухудшит ситуацию), a czego w ogóle nie umiałyśmy sobie wyobrazić (и чего мы вообще не умели = не могли себе представить). Alicja przeczytała (Алиция прочитала), upuściła list na podłogę (уронила письмо на пол), posiedziała jeszcze chwilę nieruchomo (посидела еще какое-то время неподвижно), po czym wydała z siebie taki odgłos (после чего издала из себя такой отзвук = звук; odgłos — отзвук, эхо), jaki wydaje lokomotywa (какой издает локомотив), wypuszczająca parę (выпускающий пар).
Zapaliłyśmy jej papierosa, podałyśmy popielniczkę. Zosia zaczęła nawet robić nową kawę, żeby już dogodzić jej wszechstronnie i umożliwić skończenie lektury. Nie miałyśmy najmniejszych wątpliwości, iż korespondencja jest zapowiedzią czegoś okropnego, co jeszcze bardziej pogorszy sytuację, a czego w ogóle nie umiałyśmy sobie wyobrazić. Alicja przeczytała, upuściła list na podłogę, posiedziała jeszcze chwilę nieruchomo, po czym wydała z siebie taki odgłos, jaki wydaje lokomotywa, wypuszczająca parę.
— No to jeszcze tylko tego mi brakowało (ну, только еще этого мне не хватало) — powiedziała z wściekłością (сказала она с яростью) przemieszaną z bezrozumną satysfakcją (перемешанной/смешанной с безрассудным удовлетворением). — Mało było do tej pory (мало /нам/ было до сих пор), spokój był (был покой), nudziło nam się (нам было скучно), teraz będzie weselej (теперь будет веселее). Jak dotąd (/как/ до сей поры), było tu tylko miejsce zbrodni (тут было только место преступления), teraz się zrobi z tego dom schadzek (теперь еще сделается = будет дом свиданий).
Przyglądałyśmy się jej (мы смотрели на нее) w pełnym napięcia oczekiwaniu (в ожидании, полным напряжения).
— Nie rozumiem (я не понимаю), co mówisz (что ты говоришь) — powiedziała Zosia gniewnie (гневно/сердито сказала Зося).
Alicja popatrzyła na nas w milczeniu (Алиция посмотрела на нас в молчании = молча), ze zmarszczonymi brwiami (со сморщенными бровями = сморщив брови).
— No to jeszcze tylko tego mi brakowało — powiedziała z wściekłością przemieszaną z bezrozumną satysfakcją. — Mało było do tej pory, spokój był, nudziło nam się, teraz będzie weselej. Jak dotąd, było tu tylko miejsce zbrodni, teraz się zrobi z tego dom schadzek.
Przyglądałyśmy się jej w pełnym napięcia oczekiwaniu.
— Nie rozumiem, co mówisz — powiedziała Zosia gniewnie.
Alicja popatrzyła na nas w milczeniu, ze zmarszczonymi brwiami.
— Mam ich w nosie (плевать я на них хотела; mieć coś, kogoś w nosie — иметь в носу = плевать на что-л., кого-л.) — powiedziała nagle (внезапно сказала она) z determinacją i zaciętością (с решимостью и ожесточенностью = ожесточенно). — Sami się wygłupiają (они сами придуриваются) i nie wiem (и не знаю), jakim cudem mogliby to utrzymać w tajemnicy (они могли бы сохранить это в тайне). Nie powyrzucam stąd wszystkich (я не выброшу = не попрошу отсюда всех) dla ich przyjemności (ради их удовольствия), nawet gdyby policja mi na to pozwoliła (даже если бы мне это разрешила полиция; pozwolić na coś — разрешить что-л.). Same się zresztą zorientujecie (впрочем, вы сами сориентируетесь), bo chyba nie jesteście ślepe (потому как вы, вроде, не слепые)?
