Przygotowałyśmy sobie w pełni zasłużony posiłek (мы приготовили себе вполне заслуженное подкрепление), nie uwzględniając w nim Bobusia i Białej Glisty (не принимая при этом во внимание Бобуся и Белой Глисты). Na wszelki wypadek wolałyśmy (на всякий случай, мы предпочитали), żeby karmili się sami (чтобы они кормились = питались сами).
— Jeśli zjedzą przypadkiem coś niewłaściwego (если они случайно съедят что-нибудь неподходящее = не то), to ja nie życzę sobie brać w tym żadnego udziału (то я не желаю принимать в этом никакого = ни малейшего участия) — powiedziałam stanowczo (решительно сказала я). — Nie wiem jak ty (не знаю, как ты) …
— Możesz być spokojna (можешь быть спокойна), że ja też (я тоже) — odparła Zosia z zaciętością (ожесточенно ответила Зося). — Widzą już (они уже видят), co się tu dzieje (что тут творится), niech żrą na własną odpowiedzialność (пусть жрут под свою ответственность).
— Chyba że zerwała podłogę, schowała go i położyła te klepki z powrotem — powiedziała Zosia z wściekłością, ocierając pot z czoła. — Ale wątpię, czy to zrobiła, bo zrywanie podłogi powinna jednak pamiętać.
Przygotowałyśmy sobie w pełni zasłużony posiłek, nie uwzględniając w nim Bobusia i Białej Glisty. Na wszelki wypadek wolałyśmy, żeby karmili się sami.
— Jeśli zjedzą przypadkiem coś niewłaściwego, to ja nie życzę sobie brać w tym żadnego udziału — powiedziałam stanowczo. — Nie wiem jak ty…
— Możesz być spokojna, że ja też — odparła Zosia z zaciętością. — Widzą już, co się tu dzieje, niech żrą na własną odpowiedzialność.
W chwili kiedy z zapałem przekonywałam ją (в момент, когда я с запалом убеждала ее), że po wszystkich wydarzeniach wczorajszego dnia (что после всех происшествий вчерашнего дня) morderca powinien się zainteresować rezultatami swojej działalności (убийца должен заинтересоваться результатами своей деятельности) i że pierwsza osoba (и что первый /человек/), która zadzwoni z niewinnym zapytaniem (кто позвонит с невинным вопросом), co słychać (что слышно), będzie najbardziej podejrzana (будет подозрительным больше всех), znienacka zjawiła się Ewa (неожиданно появилась Эва). Pasztet z sałatką w mgnieniu oka stanął nam w gardle (паштет с салатом моментально встал нам поперек горла).
— Tak sobie wpadłam dowiedzieć się, co słychać (вот, заскочила к вам узнать, что слышно) — powiedziała Ewa jakoś dziwnie nerwowo (сказала Эва как-то странно нервно). — Przypadkiem byłam tu w okolicy (я случайно была тут в окрестности) i wykorzystałam okazję (и воспользовалась случаем). Gdzie Alicja (где Алиция)?
W chwili kiedy z zapałem przekonywałam ją, że po wszystkich wydarzeniach wczorajszego dnia morderca powinien się zainteresować rezultatami swojej działalności i że pierwsza osoba, która zadzwoni z niewinnym zapytaniem, co słychać, będzie najbardziej podejrzana, znienacka zjawiła się Ewa. Pasztet z sałatką w mgnieniu oka stanął nam w gardle.
— Tak sobie wpadłam dowiedzieć się, co słychać — powiedziała Ewa jakoś dziwnie nerwowo. — Przypadkiem byłam tu w okolicy i wykorzystałam okazję. Gdzie Alicja?
Przeleciały mi przez głowę miliony różnych podejrzeń (в моей голове пролетели/промелькнули миллионы разных подозрений). Pośpiesznie popiłam piwem przeszkodę w przełyku (я торопливо запила пивом помеху в пищеводе = застрявший кусок).
— Jesteś samochodem (ты на машине)? — spytałam (спросила я), bo uprzytomniłam sobie (поскольку осознала), że tuż przed jej pojawieniem się słyszałam chyba warkot (что прямо перед ее появлением я, кажется, слышала тарахтение).
— Ach, nie (ах, нет) — odparła Ewa (ответила Эва). — To znaczy tak (то есть, да) … To znaczy nie (то есть, нет). Podrzucili mnie samochodem (меня подбросили на машине), ale muszę wracać pociągiem (но возвращаться мне придется на поезде). Czy mogłybyście dać mi trochę kawy (вы не могли бы дать мне немного кофе)?
— Alicji nie ma (Алиции нет), nie pamiętamy (мы не помним), dokąd pojechała (куда она поехала), i nie wiemy (и не знаем), kiedy wróci (когда вернется) — powiedziała Zosia z naciskiem (сказала Зося подчеркнуто). — Kawę zaraz zrobimy (кофе сейчас сделаем), oczywiście (конечно). Słuchaj, dla nich też (слушай, для них тоже) …?
Przeleciały mi przez głowę miliony różnych podejrzeń. Pośpiesznie popiłam piwem przeszkodę w przełyku.
— Jesteś samochodem? — spytałam, bo uprzytomniłam sobie, że tuż przed jej pojawieniem się słyszałam chyba warkot.
— Ach, nie — odparła Ewa. — To znaczy tak… To znaczy nie. Podrzucili mnie samochodem, ale muszę wracać pociągiem. Czy mogłybyście dać mi trochę kawy?
— Alicji nie ma, nie pamiętamy, dokąd pojechała, i nie wiemy, kiedy wróci — powiedziała Zosia z naciskiem. — Kawę zaraz zrobimy, oczywiście. Słuchaj, dla nich też…?
Kawa była niewinna (кофе был невинный = яда в нем не было), pilnowałyśmy jej specjalnie (мы специально его охраняли); nie było nadziei, że ktokolwiek się nią otruje (надежды, что кто-нибудь ею отравится, не было). Mogłyśmy zrobić i dla nich (мы могли сделать и для них). Ewa zdradzała nikle zainteresowanie sytuacją w Allerød (Эва проявляла слабый интерес к ситуации в Аллеред), co chwila patrzyła na zegarek (то и дело смотрела на часы) i ciągle wykazywała jakąś osobliwą nerwowość (и постоянно проявляла какую-то особенную нервозность). Wyglądała przy tym tak (при этом она выглядела так), że Biała Glista na jej widok zsiniała na twarzy (что лицо Белой Глисты при виде ее посинело), całkowicie straciła humor (у нее совершенно испортилось настроение), zabrała kawę (она забрала/взяла кофе) i z niezwykłą dokładnością zamknęła drzwi (и с необычайной тщательностью закрыла двери), za którymi Bobuś kurował swoje poszkodowane ciemię (за которой Бобусь лечил свое поврежденное темечко). Zosia nie odzywała się prawie (Зося почти не говорила = молчала), nieufnie i z niechęcią oglądając najbardziej podejrzaną osobę (неуверенно и с отвращением рассматривая наиболее подозрительную личность).
Kawa była niewinna, pilnowałyśmy jej specjalnie; nie było nadziei, że ktokolwiek się nią otruje. Mogłyśmy zrobić i dla nich. Ewa zdradzała nikle zainteresowanie sytuacją w Allerød, co chwila patrzyła na zegarek i ciągle wykazywała jakąś osobliwą nerwowość. Wyglądała przy tym tak, że Biała Glista na jej widok zsiniała na twarzy, całkowicie straciła humor, zabrała kawę i z niezwykłą dokładnością zamknęła drzwi, za którymi Bobuś kurował swoje poszkodowane ciemię. Zosia nie odzywała się prawie, nieufnie i z niechęcią oglądając najbardziej podejrzaną osobę.
— Muszę już jechać (мне уже пора ехать) — powiedziała Ewa nagle (вдруг сказала Эва). — Słuchaj, Joanna (слушай, Иоанна), może mnie odprowadzisz na stację (может, ты проводишь меня на станцию)?
Wiedziałam (я знала), że coś w tym musi być (что в этом должно было что-то быть = за этим должно было что-то скрываться), i oczywiście natychmiast wyraziłam zgodę (и, конечно же, немедленно выразила согласие = согласилась).
Od domu Alicji do stacji (от дома Алиции до станции) szło się normalnym krokiem dokładnie dziewięć minut (было ровно девять минут ходьбы нормальным шагом). Mniej więcej po półgodzinie byłyśmy w połowie drogi (более-менее = примерно через полчаса мы были на половине дороги = на полпути).
— Muszę już jechać — powiedziała Ewa nagle. — Słuchaj, Joanna, może mnie odprowadzisz na stację?
Wiedziałam, że coś w tym musi być, i oczywiście natychmiast wyraziłam zgodę.
Od domu Alicji do stacji szło się normalnym krokiem dokładnie dziewięć minut. Mniej więcej po półgodzinie byłyśmy w połowie drogi.
— To potworne (это ужасно), ja już nie mam do niego siły (я больше не имею = у меня уже/больше нет сил на него) — mówiła kompletnie rozstrojona (говорила совершенно расстроенная), zrozpaczona Ewa (отчаявшаяся Эва). — Nie mogę się go pozbyć (я не могу отделаться от него)! Musiałam tu przyjść (мне пришлось сюда прийти), bo nic innego nie przyszło mi do głowy (потому что ничто другое мне не пришло в голову), nie chciałam za nic (я ни за что не хотела), żeby mnie odwoził (чтобы он меня отвозил), przyjeżdża po mnie (он приезжает за мной), nie mogę robić scen przy ludziach (я не могу делать сцен на людях) …! Za żadne skarby świata nie chcę (я ни за что на свете не хочу; skarb — сокровище), żeby się Roj dowiedział (чтобы Рой узнал), on nie uwierzy (он не поверит), że ja go już nie chcę (что я его уже не хочу), przecież widzisz, jak on wygląda (ты ведь видишь, как он выглядит).
— Mnie się nie podoba (мне он не нравится) — wtrąciłam ostrożnie (осторожно добавила/заметила я).
— To potworne, ja już nie mam do niego siły — mówiła kompletnie rozstrojona, zrozpaczona Ewa. — Nie mogę się go pozbyć! Musiałam tu przyjść, bo nic innego nie przyszło mi do głowy, nie chciałam za nic, żeby mnie odwoził, przyjeżdża po mnie, nie mogę robić scen przy ludziach…! Za żadne skarby świata nie chcę, żeby się Roj dowiedział, on nie uwierzy, że ja go już nie chcę, przecież widzisz, jak on wygląda.
— Mnie się nie podoba — wtrąciłam ostrożnie.
Ewa machnęła ręką ze zniecierpliwieniem (Эва нетерпеливо махнула рукой).
— Giuseppe jest czarny (Джузеппе черный). Roj ma uraz (у Роя комплекс; uraz — обида, комплекс)! On święcie wierzy (он свято верит), że ja uznaję tylko czarnych (что я признаю = мне нравятся только черные)! Jak ja mu wytłumaczę (как я ему объясню = мне ему объяснить), jak ja się z nim porozumiem (как я с ним объяснюсь), te cholerne języki (эти дурацкие языки)!…
Istotnie (в самом деле), dodatkowe utrudnienie jej sytuacji polegało na tym (дополнительная трудность ее ситуации заключалось в том; utrudnienie — осложнение, трудность), że porozumiewała się z Rojem wyłącznie po angielsku (что она общалась с Роем исключительно по-английски). Ani dla niego (ни для него), ani dla niej (ни для нее) nie był to język rodzimy (это = он не был родным языком) i niejednokrotnie zdarzały się im nieporozumienia (и у них неоднократно случались недоразумения) nawet w prostych sprawach (даже в простых вопросах). A cóż mówić w tak skomplikowanej (а что уж говорить о такой сложной)!
